بررسی ارتباط بین تولید ناخالص داخلی و ردپای اکولوژیکی به‌عنوان شاخص تخریب محیط‌زیست

رد پای اکولوژیکی ابزار مفیدی است که می‌توان با استفاده از آن فشار واردشده بر اکولوژی و محیط‌ زیست را به اطلاع عموم جامعه رساند. همچنین، با اندازه‌گیری آن، سیاست‌گذاران می‌توانند برنامه‌های لازم را برای کاهش این فشار طراحی و اجرا کنند. به‌ منظور اندازه‌گیری آثار بالقوة فعالیت‌ها و سیاست‌های آتی برنامه‌های توسعه بر محیط‌ زیست، لازم است که به مطالعة ارتباط کوتاه‌مدت و بلندمدت رد پای اکولوژیکی و توسعة اقتصادی پرداخته شود. هدف از این مطالعه بررسی رابطة بلندمدت و کوتاه‌مدت تولید ناخالص داخلی سرانه و رد پای اکولوژیکی سرانه در ایران در بازة زمانی 1965 ـ 2011 است؛ بدین منظور از مدل خودرگرسیون با وقفه‌های توزیعی گسترده استفاده شد. نتایج نشان می‌دهد افزایش تولید ناخالص داخلی سرانه هم در کوتاه‌مدت هم در بلندمدت تأثیر مثبتی بر رد پای اکولوژیکی سرانه دارد. ضریب تصحیح خطای به‌دست‌آمده در این مدل نشان می‌دهد که 73 درصد از عدم تعادل رد پای اکولوژیکی سرانه تعدیل می‌شود و به سمت روند بلندمدت خود نزدیک می‌شود.